Bielojad olbrzymi to kornik atakujący przede wszystkim osłabione świerki (np. przez okaleczenia szyi korzeniowej w trakcie zrywki drewna), ale także zdrowe. Preferuje również świerki obcego pochodzenia (np. srebrzysty), a zwłaszcza sztuczne nasadzenia w parkach miejskich i w  przydomowych ogródkach. Najłatwiej zauważyć zasiedlenie drzew przez bielojada, obserwując pnie w strefie odziomkowej. Bielojad w naszych warunkach ma rójkę w maju, przechodzącą na czerwiec. Zasiedla przede wszystkim dolne partie strzały. W trakcie dalszego rozwoju, zasiedla coraz wyższe partie. Atakuje drzewa zdrowe, a jego obecność zdradzają silne wycieki żywicy o kulistym kształcie wielkości orzecha laskowego z wyraźnym otworkiem wejściowym.
W sytuacji wystąpienia bielojada, konieczne jest usuwanie zasiedlonych drzew. Po uporządkowaniu (wycince drzew), należy stale prowadzić obserwację oraz przeglądać pozostałe drzewa - czy nie mają oznak zasiedlenia.Zimowy przegląd drzew (świerków) i usunięcie wszystkich dodatkowo "wskazanych" drzew jeszcze przed wylotem owadów, (najlepiej wykonać do końca marca każdego roku) ponieważ wyraźnie skutkuje to ograniczeniem jego występowania.W ten sposób nie dopuszcza się do kolejnej rozmnoży kornika, a co za tym idzie zasiedlenia kolejnych drzew. Ponieważ generacja rozwojowa bielojada trwa do 2 lat, takie postępowanie (bezwzględne usuwanie zasiedlonych drzew) należy prowadzić systematycznie przez 3 lata.